Abstract
Het Antarctisch Schiereiland is een uniek deel van de circum-Pacifische continentale randboog waar subductie stopte door een reeks botsingen tussen ruggen en troggen, waardoor een relatief onvervormde magmatische boog behouden bleef. Deze regio biedt daarom de potentie om belangrijke inzichten te verschaffen in hoe subductiesystemen zich gedragen tijdens hun laatste fasen. De afgelegen ligging van het gebied betekent echter dat zowel geologische als geofysische datadekking vaak schaars is, wat de mogelijkheid om de tektonische evolutie ervan te interpreteren beperkt. Hier presenteren we een nieuwe analyse van zwaartekracht- en magnetische data verzameld met een Windracers Ultra Uncrewed Aerial Vehicle (UAV). Het onderzoek richtte zich op een gebied van 75 × 25 km waar het Antarctisch Schiereiland buigt en de magnetische signaturen veranderen, wat wordt toegeschreven aan de invloed op land van aangrenzende oceanische transformbreuken die ongeveer loodrecht op het schiereiland lopen. Met behulp van gezamenlijke inversie van magnetische en zwaartekrachtgegevens op basis van een "variatie van informatie"-benadering, laten we zien dat het gebied gedomineerd wordt door twee grote intrusies, waarschijnlijk met een granodiorietsamenstelling. Onze gegevens tonen weinig bewijs voor structurele controle op de magma-inplanting, maar gelijktijdige beelden suggereren dat het gebied na de magma-inplanting onderhevig was aan aanzienlijke vervorming, ongeveer parallel aan de rand van het schiereiland. We interpreteren deze kenmerken in termen van de processen die plaatsvonden toen de subductie stopte.
Bron: AGU
