Abstract
Een nauwkeurige voorspelling van een instorting van de West-Antarctische ijskap (WAIS) en de impact daarvan op de zeespiegel in een toekomstig warmer klimaat blijft onzeker. Hier leveren we bewijs voor de overgang van een kleinere WAIS tijdens het warme Plioceen naar een uitgebreide ijskap die dichter bij zijn moderne configuratie ligt tijdens het Pleistoceen, gebaseerd op geochemische gegevens uit de nabijheid van het huidige maximale ijsverlies in de Amundsenzee. In tegenstelling tot de dynamiek van de ijskap uit het Plioceen vertoonde de WAIS een relatief gedempte reactie gedurende het Pleistoceen, ondanks aanzienlijke glaciaal-interglaciale variaties in atmosferische CO₂-niveaus, temperatuur en orbitale forcering. Onze gegevens suggereren dat kritieke kantelpunten voor de groei van de WAIS plaatsvonden onder atmosferisch-oceanische omstandigheden van de overgang van het Plioceen naar het Pleistoceen. Deze bevindingen benadrukken het belang van de overgang van het Plioceen naar het Pleistoceen bij het vaststellen van de moderne configuratie van de WAIS en het belang ervan als een sleutelinterval voor het begrijpen van de stabiliteit van de ijskap onder het veranderende klimaat.
Website: Nature
