Tientallen miljoen jaar geleden jaagden zandtijgerhaaien in de wateren van het Antarctisch Schiereiland, glijdend over een bloeiend marien ecosysteem op de zeebodem eronder.
Het enige dat vandaag nog van hen over is, zijn hun scherpe puntige tanden, maar die tanden vertellen een verhaal.
Ze helpen het mysterie op te lossen waarom de aarde, zo'n 50 miljoen jaar geleden, begon te verschuiven van een "kasklimaat" dat warmer was dan vandaag naar koelere "ijskast"-omstandigheden.
Veel theorieën over deze klimaatverandering richten zich op Antarctica. Er is geologisch bewijs dat zowel de Drake Passage, het water tussen Zuid-Amerika en het Antarctisch Schiereiland, als de Tasman Gateway, tussen Australië en Oost-Antarctica, gedurende deze tijd verbreed en verdiept werden toen de tektonische platen van de aarde bewogen. De bredere, diepere doorgangen zouden nodig zijn geweest om de wateren van de grote oceanen samen te laten komen en de Antarctische Circumpolaire Stroom te vormen. Die stroom, die tegenwoordig rond Antarctica stroomt, houdt koude wateren vast in de Zuidelijke Oceaan, waardoor Antarctica koud en bevroren blijft.
Bron: The Conversation
