Met behulp van een nieuwe benadering van ijsdoordringende radargegevens, laten wetenschappers van Stanford University zien dat dit smelten een aaneengesloten laag van opnieuw bevroren ijs achterliet in de sneeuwlaag, ook in het midden van de ijskap, waar het smelten van het oppervlak meestal minimaal is. Het belangrijkste was dat de vorming van de smeltlaag het gedrag van de ijskap veranderde door het vermogen om toekomstig smeltwater op te slaan, te verminderen.
Groenland verandert momenteel veel sneller dan zijn tegenhanger op de zuidpool. Maar lessen uit Groenland kunnen worden toegepast op Antarctica wanneer de seizoenen veranderen.
Bron: Stanford News
