Het is zo koud op Antarctica dat er maar twee echte planten kunnen overleven: Antarctische Smele (Deschampsia antarctica) en Antarctisch Parelkruid (Colobanthus quitensis).
Recent onderzoek van wetenschappers van de Universiteit van Bangor en de British Antarctic Survey (BAS) heeft aangetoond dat het aantal Antarctische Smele met 25 is vermenigvuldigd. Antarctische Smele komt vooral voor aan de west kant van het Antarctisch Schiereiland, de Zuid Orkney Eilanden en de Zuid Shetland Eilanden.
Alle planten hebben stikstof nodig. Ze halen dat uit organisch afval. Op Antarctica is het zo koud dat dat organisch afval heel traag afbreekt. Antarctische Smele hoeft niet te wachten tot het organisch afval volledig is afgebroken omdat deze plant de nodige stikstof uit peptiden kan halen, wat een complexere molecule is. Zo kan de plant ook overleven op Antarctica.
In de zomer is de gemiddelde temperatuur op Antarctica met 1 graden Celsius gestegen in de laatste 50 jaar. Het wordt dus makkelijker om voedingsstoffen zoals stikstof op te nemen en daardoor is de Antarctische Smele zich met succes aan het verspreiden.
Link: Grida
